Για να γίνει το blog αυτό όπως το φαντάζομαι, "θέλει δουλειά πολύ..." Υπομονή, αγαπημένοι μου ποιητές! Ως τότε, τα ποιήματα μπορούν να αναπνέουν, ελεύθερα στον αέρα! (Οι ετικέτες θα διορθωθούν, προσεχώς!)
Αρκεί που έσμιξαν τα χνάρια μας...
-
Αγαπημένε μου, Ρίτσο,
δε σε ξέχασα.
Εσύ που πλανάσαι στη γύρα... ξέρεις περισσότερα....
Αυτές οι πέτρες δε βολεύονται με λιγότερο ουρανό και μια άλλη γυναίκ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου