Τάκης Τσαντήλας

Takis Tsantilas 13 Ιανουαρίου στις 12:37 μ.μ. Απάντηση

Θα μου επιτρέψετε απόψε θαρρώ
ωραία Κυρία μου να γίνω απόψε
ανάγωγος στίχος στο σώμα σας

Μα ναι!! σ’ Εσάς μιλάω ωραία κυρία μου
με τα έναστρα μάτια
με τ’ αλάβαστρο πρόσωπο
με το δαντελένιο χαμόγελο
με τα κελαρυστά σας μαλλιά

Θα μου επιτρέψετε λέω
να είμαι ο συνοδός σας απόψε
για μια βόλτα στ’ απρόσμενο
για μια βόλτα στο μέλλον

Εκεί Οικεία μου Άγνωστη
που εύηχοι ήχοι χαράσσουν τον άνεμο
έτσι που αυτός εξεγείρεται
και φυσά ποθητά στο κορμί σας

Παρεκτράπηκα, το γνωρίζω καλή μου
μα είναι αδύνατο να μη σας το πω,
συγχωρέστε μου λέω το θάρρος μου,
μα θέλω να σας πιάσω το χέρι
αλαφρά όσο πιο αλαφρά γίνεται
για να νιώσετε ίσως πως επωάζεται ένα ποίημα
πως ηχεί ένα χαρμόσυνο πάθος
πως δονούνται τα σήμαντρα
στους ναούς των ερώτων
για τον ερχομό του φωτός
για τον θηλασμό της χαράς
για τον αγιασμό της φωτιάς
για ένα φιλί που φυλάσσετε αιώνες στα πέλαγα
και προβάλλει σαν άστρο τις νύχτες
μονάχα για σας

Θέλω να τώρα δα, είμαι και τόσο επίμονος,
να πιω μαζί σας λίγο κρασί,
να μεθύσω μαζί σας
ω! μα τι λέω, να χορέψω μαζί σας
με φόντο το κύμα του άχραντου πόθου
που κατακλύζει μυστικές αμμουδιές
και αμέρωτα σώματα

θέλω απόψε – δίχως καμιά συστολή –
ν’ ασπαστώ την σεπτή αγιοσύνη σας
να γευτώ τη βαθιά ηδονή σας