Να 'χα δυο χέρια, δυο σπαθιά
να σε σκεπάσω αγάπη μου
να μη σ' αγγίζει ο πόνος.
Να 'μουν αητός, να 'χα φτερά
για να σε πάρω μακριά
να μη σε βρίσκει ο χρόνος.
Έφυγ' η μέρα μας πικρή
κι άρχισε να βραδιάζει,
μες στο τραγούδι το αίμα μου
κόμπο τον κό-, κόμπο τον κόμπο στάζει.
Πήρα τους δρόμους τ' ουρανού
τα σύννεφα κυνήγησα
μίλησα με τ' αστέρια.
Έψαξα νότο και βοριά
για να σου φέρω τη χαρά
μα έμεινα μ' άδεια χέρια.
Έφυγ' η μέρα μας πικρή
κι άρχισε να βραδιάζει,
μες στο τραγούδι το αίμα μου
κόμπο τον κό-, κόμπο τον κόμπο στάζει.
Μελοποιημένη Ποίηση
«Πήρα τους δρόμους τ' ουρανού» - Στίχοι: Τάσος Λειβαδίτης
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Πρώτη εκτέλεση: Τζένη Καρέζη
Άλλες ερμηνείες: Μαρία Φαραντούρη
Αρκεί που έσμιξαν τα χνάρια μας...
-
Αγαπημένε μου, Ρίτσο,
δε σε ξέχασα.
Εσύ που πλανάσαι στη γύρα... ξέρεις περισσότερα....
Αυτές οι πέτρες δε βολεύονται με λιγότερο ουρανό και μια άλλη γυναίκ...
Πριν από 12 χρόνια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου