Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΧΕΡΑ

Takis Tsantilas 07 Ιανουαρίου στις 2:08 μ.μ. Απάντηση

Ανέρωτο κρασί να κοινωνούν, τα όνειρα γυρεύουν
σε μια γωνιά μοναχική σαν άγρυπνοι ξενύχτες
Στις πίστες φεγγαριού Μαγιού, τη νύχτα τους ξοδεύουν
Και λίγο πριν τη χαραυγή, το σκάνε σαν αλήτες

Στα χρώματα κρύου δειλινού ,τα βλέπω να χορεύουν
Σε ήχο ρέκβιεμ μαγικό φερμένο απ τους αιώνες
Χαϊδεύοντας την άρπα σου τα μάτια ταξιδεύουν
Στα θέλω σου που μείνανε αγνού παιδιού εικόνες

Όμως εσύ, είσαι εκεί , θεϊκό ανείπωτο ρήμα
Μοιάζει η άγια σου μορφή λευκού αγγέλου ντύμα
Με μελωδία μυστική ψηλά με αρμενίζεις
Στη στοργική σου αγκαλιά γλυκά με νανουρίζεις

Βάλσαμο είσαι στην ψυχή ,του ήλιου μου αχτίδα
Άκτιστο φως σαν διαπερνάς της μοναξιάς τα γκρίζα
Μια μυρωδιά μεθυστική η αύρα του κορμιού σου
Με κρύβεις μες στα βάθη σου, στ’ απέραντα του νου σου


Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΧΕΡΑ