Κατερίνα Αγαπητού

Takis Tsantilas 11 Ιανουαρίου στις 8:49 π.μ. Απάντηση

Λιποτακτώ από το σήμερα ξανά
σ’ ένα κατάδικο και άδειο χτες γυρίζω
ανάμεσα σε τίποτα και πουθενά
υπάρχω , βρίσκομαι , τελειώνω και αρχίζω

Μες του πουθενά τη μέση
έπιασα μελάνι και φτερό
με τα λόγια ένα καντήλι
να ανάψω για τα χείλη
που να χάσω ήταν τυχερό.

Ακροβατώ στων καημών τις παρυφές
και αγναντεύω ότι πάντα αγαπούσα
όνειρα , μυστικά , λαχτάρες μου κρυφές
μα η παρουσία σου μία ζωή απούσα

Μες του πουθενά τη μέση
έπιασα μελάνι και φτερό
στους καημούς κεριά ν’ ανάψω
μες τα λόγια να τους κάψω
και να ξεγελάσω τον καιρό.


"ΣΤΗ ΜΕΣΗ ΤΟΥ ΠΟΥΘΕΝΑ" - ΤΗΣ ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ ΑΓΑΠΗΤΟΥ